martes, 14 de marzo de 2017

MADALEN SARIA

AZKEN UNIKORNIOA

  Bazen behin Escandilabriako mendietan unikornio bat , eta bakarrik zegoela

konturatu zen. Bere familiak eta bere lagunak ez zeudela. Unikornioa Hegoa deitzen

zen eta koloretakoa zen. Egun batean Rasbunger izeneko mago bat Hegoa

harrapatzen saiatu zen eta  lortu zuen. Hegoa, Rasbunger magoa eta bere familia

eta beste unikornioak zegoela konturatu zen eta hain triste zegoela kolore gabe

gelditu zen. Egun batzuk pasa ziren eta Rasbuger magoa Hegoari berriro hartzen

saiatu zen baina aldi honetan benetan arrapatu zuen eta bere gaztelura  eraman

zuen Hegoa.

  Hegoa gaztelura iritsi zenean bere familiak eta bere lagunak ikusi zituen eta oso

pozik jarri ziren zeren eta ikusi zuen bere familia eta bere lagunak ondo zeudela,

baina ez zekien nola atera denei hortik eta pixka bat larrituta zegon eta ere triste

zegon Ransbunger Magoaren planak onak ez zirelako. Ransbunger Magoak nahi

zuen unikornio guztiei pozoia kendu eta horregatik transformatu barita batean eta

mundu guztiari hil.

  Unikornioak plan bat zuen baina ez zekien ondo edo gaizki aterako zitzaion. Bere

plana oso arriskutsua zen eta gaizki ateratzen bazitzaion unikornio guztiak hilko

ziren. Orduan lehenengo unikornio guztiei libratzen saiatu zen, bigarren  Rasbunger

magoari ateko giltzak kentzen saiatu zen, hirugarren Rasbunger magoari ona egitea

bururatu zitzaion eta horixe egin zuen baina aldi horretan Rasbunger magoa

harrapatu zuen eta oso aserre jarri zen baina Hegoak lasaitzea lortu zuen eta aldi

horretan unikornioari janaria eman zion pixka bat ona bihurtu zelako.

  Hilabete bat pasa zenean,  Rasbunger magoa ona bihurtu zen baina ala ere nahi

zuen Hegoari, bere familia eta bere lagunei magia zurrupatu. Orduan beste plan bat

aukeratu zuen.

  Azkenean Hegoa eta unikornio guztiak salbatu ziren. Hegoak bere kolorea hartu

zuen eta festa handi batekin ospatu zuen unikornio guztiek.







                                                                                             ERIEL



No hay comentarios:

Publicar un comentario